در دهه ۶۰، زمانی که مهندس شهرکی ریاست وقت سازمان مرکزی تعاون روستایی را بر عهده داشت و دکتر عیسی کلانتری، وزیر توانمند، دست پاک و ضد فساد، سکان وزارت کشاورزی را در دست داشت، تمرکز امور بازرگانی در این وزارتخانه منجر به کنترل سلامت بازرگانی و قابل رصد بودن آن توسط تشکل‌ها، بخش خصوصی و دولت شد.

معضل کنونی: فساد سیستماتیک و ضعف مدیریتی

اما اکنون، با بروز فساد سیستماتیک در وزارتخانه و ضعف مدیریتی وزیر در کنترل این فساد، و همچنین شایعاتی که منجر به کناره‌گیری شهرزاد مشیری از معاونت توسعه بازرگانی به دلیل عدم تمکین به “امضاهای طلایی” شده است، به نظر می‌رسد الحاق و ادغام معاونت توسعه بازرگانی در سازمان مرکزی تعاون روستایی می‌تواند راهگشا باشد.

این اقدام می‌تواند به تقویت تشکل‌ها کمک کرده و نیازمندی‌های زنجیره‌های ارزش و واحدهای پرورش دام و طیور را به طور کامل تأمین نماید.

همچنین بایستی به توانمندی های رضا طلایی اشاره نمود. وی باهوش تر و لایق تر از آن است که سیب زمینی و پیاز بفروشد؛ کیفیت کاری طلایی مشخصا بالا است و در کوچه بن بست تعاون روستایی امکان توسعه و رشد ندارد و دایره فعالیت وسیع تری می طلبد.

فرصت ارتقای سازمان مرکزی تعاون روستایی

همزمان، سازمان مرکزی تعاون روستایی نیز (به شرطی که مدیرانش آن از لابی‌گری برای وزیر شدن با تمسک به رؤسای سابق و اسبق مجلس و جذب رسانه‌ها و پول‌پاشی در رقابت با روابط عمومی وزارتخانه دست بردارند)، می‌تواند با تبدیل خود به یک معاونت واقعی در وزارتخانه، سلامت و امنیت غذایی را به وزارت جهاد کشاورزی بازگرداند. این تغییر ساختاری می‌تواند کارایی و شفافیت را به ارمغان آورد.

شمارش معکوس برای تغییر و امید به اصلاح ملی

متأسفانه، اینک با آغاز شمارش معکوس برای جابجایی وزیر، رقابت‌های شدید میان کاندیداها، یارگیری‌ها، برنامه‌ریزی‌ها، گعده‌ها و تخریب‌ها آغاز شده است.

اما با این همه، به نظر می‌رسد در صورت نضج گرفتن این حرکت ملی و آشتی بدنه با مدیریت، وزارتخانه سیاست‌زده از سردرگمی بیرون آمده و فرمایشات رهبر را عملیاتی نماید.

این فرصتی است برای ایجاد یک اصلاح واقعی و پایدار در این بخش حیاتی از کشور و معرفی یک وزیر توانمند، راستگو، درستکار و مرود پذیریش بدنه که بتواند کشور را از بحران نان و مواد پروتئینی نجات دهد.