تهیۀ جیرۀ زمستانی گاوها
تهیۀ جیرۀ زمستانی گاوها
اهمیت به کیفیت علوفه در تأمین نیازهای گلۀ گاو شیری به مواد مغذی بسیار اهمیت دارد.
دکتر ریچارد کرکلند کارشناس تغذیۀ نشخوارکنندگان در این خصوص اذعان می دارد: “تهیۀ جیرۀ زمستانی گاوها را بایستی با آنالیز و تحلیل علوفه شروع کرد تا پایۀ جیره باکیفیت و مرغوب باشد و مواد مغذی مورد نیاز همراه با درشت مغذی ها مثل فیبر، نشاسته، شکر، پروتئین، و چربی ها را تأمین کند و همچنین انرژی بالایی داشته باشد.”
تأمین انرژی لازم برای تولید شیر معمولاً از چالش های گاوداری شیر است. غلات نشاسته دار در مقایسه با فیبرهای قابل هضم بسیار بهتر عمل می کنند اما مسألۀ محدودیت استفاده نیز مطرح هست چرا که استفادۀ بالای هر کدام از این دو گروه منجر به مشکلاتی می گردد.
در رابطه با گندم و جو، سرعت بالای تخمیر نشاسته در شکمبۀ حیوان منجر به تولید اسید می گردد که در نتیجۀ آن pH شکمبه پایین می آید و متعاقباً ریسک اسیدوز بالا می رود.
این عوارض در بررسی شیر کاملاً مشهود است بدین صورت که چربی شیر بسیار کاهش می یابد. اما عوارض عملکرد ضعیفِ شکمبه در کاهشِ هضمِ فیبر بیشتر خودش را نشان می دهد به علاوۀ افزایش مسألۀ لنگی گاوها.
در رابطه با مسألۀ کُندتر شدنِ میزان تخمیر، ذرت را می توان نوع ایمن تر یا سالم تری از نشاسته دانست که تراکم انرژی بالاتری هم دارد.
پوست سویا، پالپ مرکبات و چغندر قند از جمله منابع فیبری قابل هضمی هستند که به برقراری تعادل در منابع انرژی نشاسته دار، عملکرد بهتر شکمبه و چربی بهتر شیر کمک می کنند.
دکتر کرکلند توضیح می دهد: “همانطور که همۀ ما می دانیم اولین منبع انرژی چربی ها هستند که تقریباً به ازای هر کیلوگرم ۲٫۵ برابر انرژی بیشتر از غلات دارند ضمن آن که در شکمبۀ حیوان تولید اسید و متعاقباً اسیدوز شدن نمی کنند. همانطور که تحقیقات نشان داده گاوهای شیری ۱۵ تا ۲۰ درصد انرژی مورد نیاز خود را از چربی ها می گیرند. این بدین معناست که ۶ درصد چربی می بایست در جیرۀ غذایی خشک گاوهای شیری گنجانده شود تا بتواند پاسخگوی نیاز حیوان برای تولید شیر باشد.”
اسیدهای چرب مورد نیاز برای عملکرد بهتر حیوان
در رابطه با گاوهای شیرده جوان این مسأله بسیار اهمیت دارد که نمرۀ وضعیت بدن افت نکند و گاو جوان دوباره بارور شود چرا که معمولاً به ازای هر یک واحد افت امتیاز بدنی گاو، شانس تولید مثل ۱۰ درصد کاهش می یابد. در طول این دوره، فاکتور C18:1 (اسید اولئیک) یک اسید چرب مهم محسوب می گردد چرا که قابلیت هضم چربی را افزایش داده و در نتیجه منجر به بالا رفتن انرژی و افزایش بهره وری خوراک می گردد.
دکتر کرکلند در این زمینه می گوید: “مسلماً تنها زمانی که مواد مغذی به خوبی هضم و جذب بدن شوند تولید انرژی هم می کنند. در تحقیقات اخیری که صورت گرفته از اثرات مفید فاکتور C18:1 بر روی وضعیت انسولین بدن، تقسیم بندی انرژی و مواد مغذی برای بهبود وضعیت بدن به خوبی نشان داده شده است. همچنین تأثیر مستقیمی بر روی رشد تخمک ها و افزایش باروری و تولید مثل دارد. اما برای رسیدن به این هدف، می بایست C18:1 از طریق شکمبه وارد رودۀ کوچک شود و این امر با مکمل های اسید چرب مفید برای شکمبه که به صورت نمک کلسیم ارائه می شود، قابل تأمین است. در اطلاعات گردآوری شده در این زمینه به خوبی مشخص شده که سایزهای درشت تر گرانول در تجزیه و هضم بهتر شکمبه مؤثرتر هستند و در نتیجه انتقال فاکتور C18:1 به رودۀ کوچک نیز بهتر صورت می گیرد.”
مکمل هایی که سطح C16:0 یا اسید پالمیتیک بیشتری دارند در تولید شیر پرچرب مؤثرتر هستند.
تحقیقات نشان داده که این مکمل به هضم بهتر فیبر نیز کمک می کند و در افزایش چربی شیر مؤثر است اما نکته اینجاست که در خصوص گاوهای شیرده جوان می بایست مراقب بود تا از چاق شدن و افزایش وزن در حیوان جلوگیری شود که منجر به افت وضعیت بدنی گاو می گردد.
مکمل چربی چند منظورۀ Mega-Max با حدود ۶۰ درصد C16:0 و ۳۰ درصد C18:1 راهی مؤثر برای تأمین نیازهای تغذیه ای گلۀ گاو در هر مرحله از شیردهی است.
و در پایان دکتر کرکلند افزود: “برقراری تعادل در نسبت های جیره های غذایی در حفظ سلامت گاوها و تداومِ عملکرد گاوهای شیری بسیار اهمیت دارد؛ اما به خاطر داشته باشید که تأمین انرژی مورد نیاز گاوهای شیری برای تولید شیر از اهم مسائل محسوب می گردد.”